مقدمه ای بر زبان C

 استفاده گسترده این زبان در انواع کامپیوترها و سخت افزارهای مختلف باعث شد که نسخه های مختلفی از این زبان بوجود آید که با یکدیگر ناسازگارند. در سال 1983 انستیتوی ملی استاندارد آمریکا (ANSI) کمیته ای موسوم به X3J11 را را مامور کرد تا یک تعریف فاقد ابهام و مستقل از ماشین را از این زبان تدوین نماید.در سال 1989 این استاندارد تحت عنوان ANSI C به تصویب رسید و سپس در سال 1990، سازمان استانداردهای بین المللی (ISO) نیز این استاندارد را پذیرفت و مستندات مشترک آنها تحت عنوان ANSI/ISO C منتشر گردید.

پس از نوشتن یک الگوریتم باید آن را با استفاده از یک زبان برنامه نویسی تبدیل به یک برنامه قابل اجرا برای کامپیوتر نماییم. این زبانها به سه دسته کلی تقسیم می گردند

1- زبان ماشین (سطح پایین)

این زبان مستقیما با صفر و یک نوشته می شود و بدون هیچ واسطه ای برروی  کامپیوتر قابل اجرا است. طراحان سخت افزار هر کامپیوتر، زبان ماشین خاص خود را برای آن ماشین طراحی می نمایند. به همین دلیل هر برنامه ای که به زبان ماشین نوشته شود، فقط برروی همان ماشین خاص کار می کند، بهمین دلیل برنامه های نوشته شده به زبان ماشین را غیر قابل حمل می نامند. از طرف دیگر یادگیری این زبان بسیار مشکل بوده و برنامه نویسی با آن نیز بسیار سخت است و همچنین احتمال بروز خطا نیز در آن زیاد است.

2- زبان اسمبلی

 این زبان شکل ساده تر زبان ماشین است، بدین صورت که برای هر دستورالعمل زبان ماشین، یک اسم نمادین انتخاب شده است (مانند دستور ADDD بجای کد دودویی دستورالعمل جمع) که بخاطر سپردن و برنامه نویسی با آنها برای انسانها ساده تر است. اما این برنامه ها برای ماشین قابل فهم نیست و باید قبل از اجرا شدن توسط برنامه مترجمی بنام اسمبلر به زبان ماشین تبدیل شود. توجه کنید که از آنجا که هر دستور زبان اسمبلی معادل یک دستور زبان ماشین است، این زبان نیز وابسته به ماشین می باشد و برنامه های نوشته شده به این زبان فقط برروی همان کامپیوتری که برای آن نوشته شده اند قابل اجرا است. علاوه براین کار با این زبانها هنوز هم نسبتا مشکل بود و فقط متخصصین کامپیوتر قادر به استفاده از آنها بودند.

3- زبانهای سطح بالا

 دستورالعملهای این زبانها بسیار نزدیک به زبان انسانها (بطور مشخص زبان انگلیسی)  می باشد و بهمین دلیل برنامه نویسی به آنها بسیار ساده تر بوده و می توان الگوریتمها را به راحتی به این زبانها تبدیل کرد.

تفاوت کلاس رم و سرعت مموری microSD

مموری میکرو اس دی در حال حاضر کوچکترین مموری تجاری است که بیشترین استفاده را دارد. اندازه این مموری 11 در 155 میلی متر بوده و همین اندازه کوچک، این مموری را برای انواع وسایل پرتابل نظیر موبایل و تبلت ایده‌آل می‌سازد. رم‌های میکرو اس دی را می‌توان پیشرفته ترین تحول در سری حافظه‌های فلش مموری دانست که در سال 1980 توسط توشیبا اختراع شد. حافظه‌های فلش واقعا مفید هستند، زیرا شما به وسیله آن‌ها به راحتی می‌توانید اطلاعات خود را جابه‌جا کنید. شما میزان زیادی از اطلاعات را می‌توانید در حافظه‌ای به اندازه ناخن انگشت کوچک خود ذخیره کنید. از لحاظ نام گذاری مموری‌های تا ظرفیت 2 گیگابایت را micro SD، مموری‌های 4 گیگابایت تا 32 گیگابایت را micro SDHC و مموری‌های 64 گیگابایت به بالا ( تا 2 ترابایت) را micro SDXC می‌نامند